Η Μέντα αναφέρεται στον Πάπυρο Έμπερς , το αρχαιότερο ιατρικό κείμενο στην αρχαία Αίγυπτο καθώς ήταν ιδιαίτερα γνωστή στην αρχαιότητα. Ο Διοσκουρίδης τη θεωρούσε θερμαντική και κατά συνέπεια αφροδισιακή ενώ ο Πλίνιος υποστήριζε ότι αναζωογονεί το πνεύμα και σύστηνε την παρουσία της στις αίθουσες ασθενών ώστε να διευκολύνει την ανάρρωσή τους. Το εκχύλισμα μέντας είναι ένα από τα πιο διεισδυτικά στο δέρμα συστατικά, που ταυτόχρονα βοηθάει στη σύσφιξη της επιδερμίδας ενώ το φρέσκο άρωμά της τονώνει, αναζωογονεί και διαρκεί.